KAZANAN EMPERYALİZM

KİM KAZANDI, KİM KAYBETTİ...

14.09.2010
--------------------------------------------------------------------------------

<![endif]-->
Halkoylaması sonucu için kim kazandı, kim kaybetti? gibi toplumsal içeriği olmayan bir değerlendirme ortaya koymak ne kadar liberalleştiğimizin göstergesidir. Öyle ya net kazanç veya kayıp, ticaret işletmelerinde hesaplanır. Toplum öyle mi?
Halkoylaması sonucundan kâr-zarar hesabı çıkarmak, sonucun gelecekte ülke ve ülke insanı üzerine yaratacağı etkiyi gözden saklamaktan başka ne amaç taşıyabilir?

Başbakan Erdoğan, “Türkiye kazandı” diyor. Onun işine öyle geliyor. Ama Televizyonlara çıkıp kâr-zarar hesabı yapanlar, Anayasa Değişiklik Paketinin kabul edilmesinden sonraki süreçte ülkenin ve ülke insanının neler yitireceğini çok iyi biliyorlar. Bu yüzden de utangaç bir tavırla, kazananı, kaybedeni arıyorlar. Yürekleri yetiyorsa “Türkiye kazandı” desinler.

Terörist örgüt elebaşı Murat Karayılan, halkoylaması sonucu daha soğumadan Kürdistan diye tanımladıkları bölgemizde Katalonya Modelinin uygulanmasını istedi.

Katalonya, 1978-83 yılları arasında 17 özerk bölgeye ayrılan İspanya’nın özerk bölgelerinden biridir. 13 Aralık 2009 tarihinde yapılan halkoylaması sonucu daha çok özerk, neredeyse bağımsız oldu. Elde ettikleri şunlar:

* Katalonya millet olarak tanınacak.
* Daha fazla vergi geliri elde edecek.
* Ekonomik kaynaklarının nasıl harcanacağı konusunda daha fazla yetki sahibi olacak.
* Avrupa Birliği ile doğrudan ekonomik ilişkiler kurabilecek.
* Hakim ve savcı atamalarında söz sahibi olacak.
* Katalonya bölgesinde yaşayanlara Katalanca öğrenme zorunluluğu getirilecek.

Başka açıdan bakarsak, Kürdistan dedikleri bölgeye Katalonya statüsü tanınırsa, 1937 yılında Dersim’de Türkiye Cumhuriyeti’ne isyan edenlerin istekleri yerine gelmiş olacak.

Katalonya modelinin vermesi gereken kayda değer bir başka ders de, bizim Bölgesel Kalkınma Ajanslarını gelecek için ne anlam taşıdığını göstermesidir. Nitekim, 5 yılda 17 özerk bölgeye ayrılan İspanya, Katalonya ile parçalanmanın ilk adımını atmıştır.
Avrupalı “dostlarımızın” Türkiye için öngördükleri daha farklı bir sonuç değildir. Avrupalılar, kendi ülkelerinde demokrasiyi kurmak için çok kan düktü. Yıllarca savaştılar. Sıra Türkiye’ye gelince, demokrasi bilgiçliğiyle; kendi ülkelerine sığmayacak Anayasa düzenlemelerini “demokratik” ilan ettiler. Venedik kriterine uymayan “Paketin topluca oylanması” işine kafalarını sallayarak: “Demokrasi getirecek.” dediler. Yargı bağımsızlığının ortadan kaldırılmasına “demokrasi” adına destek oldular. “Bu cesur girişimlerinden” dolayı Türkiye’yi alkışladılar. Lozan Antlaşmasının cenaze töreninde “Demokratikleşen Türkiye’yi” alkışladılar. Yıkılan Türkiye Cumhuriyeti, Lozan’da beceremedikleri şeydi.

Sırada Ermeni Rum Patrikhanesi vardır. En kısa sürede Ekümenikliğini ilan edip, İstanbul’un göbeğinde “Vatikan” modelini kurmak isteyecektir. Sonra sıra Pontus Özerk bölgesinin kurulmasına gelecek.

Başkanlık sistemi kurulacak Türkiye’nin başkenti İstanbul olacak. İstanbul ve Trakya Anadolu’dan koparılıp AB’ye alınacak. Tüm bunlar için plebisitler yapılacak. (Seçmen bilgi kağıtlarında seçmenlerin katılacakları oylamalar arasında plebisit de sayılıyor.)

Anayasa Değişiklik Paketi, yıkıcı etkilerini kısa süre sonra göstermeye başlayacaktır.

Ülkeyi ve halkı bir kenara koyup, kazananı-kaybedeni başka yerde arayanlar, gerçeği sulandırıp, geleceği gözden kaçırmak isteyenlerdir.

GündemMersin


Ender ERDEMİL