ÇANDAR UTANMIŞ

[size=18]“İLAHİ CENGİZ ÇANDAR...”

[img]http://www.odatv.com/images/2010_04/2010_04_19/ilahi-cengiz-candar...--1904101200_l.jpg[/img]

19.04.2010 11:47

Cengiz Çandar, Anayasa Mahkemesi Raportörü ve Demokrat Yargı Derneği eşbaşkanı Osman Can’ın eşiyle ilgili bir haber nedeniyle yüzünün kızardığını yazmıştı.

[b]Yeniçağ yazarı Selcan Taşçı da bu yazı üzerine yazdığı “Sana kırmızı çok yakışıyor” başlıklı yazısında Cengiz Çandar’ı şöyle eleştirdi:
[/b]
“Osman Can’ın eşiyle ilgili haberin yüzünü kızarttığını söyleyen Cengiz Çandar madem utanabiliyor; Ümraniye sanıkları ve şüphelilerinin ailelerine atılan iftiralar için de birikmiş bir “nar gibi kızarma” töreni düzenler artık.
Ahmet Altan ve Ergun Babahan’ın aynı konudaki yazılarını okuduğunda geriye düşmüş olmaktan ötürü yüzü kızarmış Cengiz Çandar’ın...
Konu, Hürriyet’in Osman Can haberi...
Bu haberi “kınamak”, sorumlularına “hadlerini bildirmek” için “bir gün gecikmiş” diye, neredeyse kafasını duvarlara vuracak Çandar.
Şöyle yazıyor dünkü Radikal’de: “16 Nisan tarihli Hürriyet gazetesini elime aldığımda, o anda ’utanç duygusu’ ve öfkeyle yüzüm kızarmıştı. Hürriyet logosunun üzerinde tanıdık bir insanın fotoğrafı, Osman Can. Fotoğrafın üzerinde ise sürmanşet: ’Yargıda savaş bel altına indi.’
’Yargıda savaş bel altına’ inmiş falan değil, ’bel altına inen’ Hürriyet gazetesinin kendisi.”
[b]
Pembeleşse yeterdi[/b]

İlahi Cengiz Çandar...
Sen şimdi... Bazı gazeteler, insanların karılarının, kocalarının, kızlarının, anne-babalarının hayatlarını didik ederken, boy boy fotoğraflarını yayımlarken, hiçbir suç unsuru barındırmayan ama rastgele, orasından, burasından yayımlanınca “yuva yıkan” konuşmaları roman gibi tefrika ederken, bu topluma hemen her gün askerlerin, akademisyenlerin, siyasilerin yatak odalarından naklen kara propaganda yaparken, öyle “savaşın bel altına indiğini” itiraf ederek filan da değil, haklı bir mücadele yürüttükleri savıyla primitif iddianameler yazarken, pembeleştiğine dahi şahit olmadığımız suratının şimdi kızardığını mı söylüyorsun?..

[b]Bohçacı kadınlar gibi [/b]

Sen şimdi... Bohçacılar gibi, birileri “kulağını” sokmasa, iki kişi arasında belli ki mezara gidecek olan en “mahrem” sözleri ortalığa saçarak, arkadaşları, meslektaşları birbirine kırmaya çalışanlardan değil de, çarşaf çarşaf ithamlardan sonra hastanelik olan ve umutsuzca, vefat ettiğini bilemeden abisinin ziyaretine gelmesini bekleyen İlhan Selçuk’un adını duyunca değil de, aşk mektupları gözaltına alınan Türkan Saylan öldüğünde değil de, babası -yorum o ki- “kahrından” ölen Mehmet Haberal’a bakınca değil de, kızı intihara sürüklenen Levent Ersöz’den behsedilince değil de, neredeyse karısından boşanması için kampanya başlatılan Osman Paksüt’ü görünce değil de, “karısı aldatıyordu” haberlerine dayanamayıp intihar eden askerin vicdan yükünden değil de... Ve hala bütün bu insanların adlarını “suçlu” olduklarını varsayarak anarken değil de, öyle anmayı sürdüren gazetelere destek çıkarken değil de, sadece Hürriyet’i okurken utanç duyduğunu mu söylüyorsun?..
Sen şimdi... Yüzlerce insanın namusunu, onurunu, şerefini, ahlakını, ailesini, dününü, bugününü, yarınını lekeleyen kampanyadan, neredeyse üç yıldır rahatsız olmuyorsun da... Bu kampanyanın karargahı gibi çalışan Taraf’ın “bir gün gerisinde kalmayı”mı yediremiyorsun kendine?...

B[b]erberoğlu’na açık tehdit [/b]

İlla bir şeyden utacaksan, sen önce şu satırlarından utan Cengiz Çandar: “Enis Berberoğlu, Başbakan’ın dış gezilerine sürekli katılıyor. Başbakan’ın ’duyarlılıkları’nı yakından seziyor olmalı. Dün edebiyat dünyasının şahsiyetleri önünde konuşurken, ”Ben Orhan Pamuk’a reva görülenleri elbette unutmuyorum. İfade özgürlüğü daraltıldıkça sorunların çözüm imkânı o kadar zorlaşmıştır“ dedi.”
Hürriyet gazetesinin arşivine bakın, anlarsınız. Enis Berberoğlu, bu ’sicili’ bir nebze düzeltirsin diye umut etmiştik. Hata mı etmişiz? Hata etmediğimizi göstermek için fırsatlar tükenmiş sayılmaz. Enis Berberoğlu, faili kendisi değilse ki, sanmayız, bu son ’suikast’ın failini ’adalet’e bir an önce teslim etmelidir.
Bir gazeteci için, bir başka gazeteciyi, sırf yaptığı haberin ucu “tanıdık” birine dokundu diye, Başbakan’la korkutmaktan daha utanç verici ne olabilir?
Bence hazır yüzü kızarmaya başlamışken, aynaya bakmalı Çandar. Sahibi tarafından katledilen bir “kişilik”ten geriye ne kaldığını görür belki.. Belki de, hiçbirşey göremez, kimbilir!”

[b]Odatv.com[/b][/size]