mümin ile kafir

üstadın mümin ile kafir eserinden sinemaya uyaralanmıştır..
Yönetmen : yücel çakmklı
Senaryo Yazarı : bülent oran
görüntü yöntmeni =özhan eren
müzik =özhan eren
oyuncular= tame yiğit-bülent oran-engin inan







[url=http://www.megavideo.com/?v=11FZV6J0]http://www.megavideo.com/?v=11FZV6J0[/url] tek link




gelecek filmimiz = bir adam yaratmak




[center]

<object width="730" height="480"><param name="movie" value="http://www.megavideo.com/v/11FZV6J0a6eda1345d0d68b7f37667dd3aa3f5de"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><embed src="http://www.megavideo.com/v/11FZV6J0a6eda1345d0d68b7f37667dd3aa3f5de" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true" width="730" height="480"></embed></object>[/center]

oyuncu yaşayanın hakikatine yaklaştıkça gerçek manada oyunculuk ünvanına layık olur ama ben bu filmden şöyle bir manayı kendimce çıkarıyorum...Üstad ın halini yaşayacak ve oynayacak oyuncunun o ruh ikliminden pay sahibi olması gerekli burda üstad ı canlandıran adam Üstad ın halini kalde bile göstermekte aciz kalmış dolayısı ile burda o ruh halinin taklidinin bile olamayacağı kadar büyük bir ruh mertebesi oluşu canlandırılamaz oluşundan belli...bu film bu tespitime delil diye kabul edilebilir

Film, bana da çok yapmacık ve zorlama gelmişti.

İşin garip tarafı, daha biraz önce bu "aktör" meselesini düşünüyordum... İnsan, biraz "yaşamalı" ki yaşatabilsin, az çok bir hissediş lazım.

Diğert taraftan, tabiî her bir aktör, her oynayacağı rolün sahicisini daha önce tecrübe etmek gibi bir mecburiyete davet edilemez.

Burda, üstün çile, fikir çilesi ile ilgili bir durum sözkonusu ki, bence mesele, -mezkur film için- problem, aktörlerden çok yönetmende. Aktörün üstün çileyi tanıyamaması ve aksettirememesi kabul edilebilecek bir keyfiyetken, yönetmenin böyle bir işe cüret etmesine hayret etmeli. Eseri katletmesi kabul edilmemeli.

Kısacası, amatörü olunan bir mevzuya el atıldığında, profesyonel bir kadroyla ble ametörce bir iş ortaya çıkabiliyor.

film de dikkatimi çeken başka hususlar var onlarıda sırasıyla yazmadan geçemeyeceğim
1-küfür karşısında güya Üstad ı canlandıran oyuncunun pısrık tavrı
2-küfrü canlandıran adamın fikir çilesi çektiği zannı ,oysa eserde anlatılan tip bu işin çilesini çeken tip değil ,küfrü bile bedevadan hiç bir çile çekmeden sahip olmuş bir tip.
3-Üstad ın o küfre karşı tavrının yansıtılmamış oluşu
4-Üstad ın çile hayatından birkaç kesit sunulmadığından olaylarda meydana gelen kopukluk.
5-oynayanlar sanki silah zoru ile oynatılıyor gibi...oluşan bu izlenim filme karşı olumsuz bir tutum oluşmasına sebebiyet verdiğinden eser gölgelenmiş.
(TIPKI KUMANDAN IN :MÜNAFIK KAFİR DÖNÜP SİZE BAKINCA BENİM BUNLARA BAKIP İSLAM I KABUL ETMEM MÜMKÜN DEĞİL deyişi gibi film temsil ettiği manaya ihanette sanki...en önemlisi de haşmetle ortaya çıkması gerekenn tamamen gölgede kalmış...
film için seçilen konunun zorluğu ortada iken el atanların bu konuya yabancı oluşu ,miş gibi davranılması insanı zıvanadan çıkarıyor...bu kadar mı kötü derseniz ,niyeti bilmem ama bu kadar kötü .niyetin iyi olması kötü sonuçların olduğu gibi ortaya konması gerektiği gerçeğinie negel teşkil etmez...bazıları gibi emeğe saygı diyemem...o manaya bilmeden ihenette bulunanları,iyi niyetli deyip eleştirmemek ,omanaya ihanette ortak olmaktan farksız değil diye düşünüyorum...

Bir iyilik vardır, 99 yanlışa baskın çıkar, bir kötülük vardır, 99 iyiliğe baskın çıkar.

iyi niyet, nerde nereye bakacağını bildiğin zaman yerli yerne oturacak dava. Diğer yandan, "cehennemin yolları iyiniyet taşlarıyla döşelidir!" buyuruyorlar. Al sana iyi niyet.

Niyet tebliğ olunca, estetik-plastiteden uzak bir tebliğ, ısındırıcı değil, soğutucu; sevdirici değil, korkutucu, yakınlaştırıcı değil, uzaklaştırıcı. Ne yapılmasına dair değil de, nasıl yapılmaması gerektiğine dair menfi bir eser.

Ortaya bir eser iddiasıyla çıkılmışsa, eleştirielre de tabiatıyla gözüs gerilecek. Eleştir olacak ki gelişme olsun. Eleştiriye kapalı yapılar gelişemez, ilerleyemez. Mesele eleştirinin eleştireni daha iyiye sevketmesinde. Bir de tabi yapılan işi anlayarak yapılan eleştiri var, anlamadan yapılan eleştiri var.

Misal, adam yılan oynatıcısı ve o adamı, yılan oynaatmaktan anlamayan adamın yılan oynatıcılığından men etmeye teşebbüsü gibi.

Mevzu, eleştiride usul bahsine kaymaya başladı. Kestim.

eleştirilere amenna tamamen haklı ve doğru sözler amma velakin hayatın boşluk kabul etmeyeceğini de unutmayalım..

peki bu eleştirilen konular veya yazılamayanların düzeltilmesi için
sinemayla sınırlandırarak soralım..

biz sinema branşında neredeyiz ??
senaryo yazarımız varmı ??
sinema dilini okuyabilen kaç gönüldaşımız var ??
sinema dünyasıyla dün veya bugün bir alaka kurup kendimiz yapamasak dahi yol göstericiliği vazifemizi yapabildikmi ?? ( röportaj-sohbet-dostluk-basitinden bir çay içmeye hangi sinema sanatçısını davet edebildik -hangisiyle oturup iki kelime ettik de derdimizi anlatabildik- mi )


sualleri yazarken maksadım haklı eleştirilerini alkışlarken kendi eksiklerimizi de görebilmek niyetiyledir..

sa. vertes kardeş zaten ben bu sitenin bu yönüne hayranım oluş için sürekli kendini didiklemesi ve bir adım daha atmak için nefsin her an tahrik edilmesi...sorduğun sorularda haklısın...biliyorum bir insana haklısın deyip ,pısrık pısrık aval aval suratına bakmak ayrı bir ahmaklık,madem haklısın dediklerini nefsime tatbikine çalışacağım...

Sinema konusunda çalışan, en azından sinema diline hakim olan gönüldaşları biliyorum. Kendimize bu kadar da eziyet etmeyelim.
Bir ağabeyin bana dediğini, ben de burada rahatlıkla bütün gönüldaşlara aktarabilirm: "Siz kendinizi didiklemekte ve yetersiz görmekle doğru yoldasınzı ama bir de dışarıdan sizi seyredenler var ki orda görüntü çok farklı, bunu da unutmayın!"

[u]"Siz kendinizi didiklemekte ve yetersiz görmekle doğru yoldasınzı ama bir de dışarıdan sizi seyredenler var ki orda görüntü çok farklı, bunu da unutmayın!"[/u]


dışın "iç"in bir ifadesi oluşu göz önünde bulundurulursa dışardan görünen bizim "iç"imizin tezahürü oluşu itibari ile dilimiz "iç"imize ihanette ve göremediğimiz bir riya tavrı içinde miyiz mi demek????

Siz kendinizi didiklemekte ve yetersiz görmekle doğru yoldasınzı ama bir de dışarıdan sizi seyredenler var ki orda görüntü çok farklı, bunu da unutmayın!"


gerçi burda dışarda farklı görünmekten kasıt bilinmediğinden,yapılan yorum benim ona bakışımı yansıtmış ...

Burdaki kasıt, İbdacıların kendilerini Kumandana nisbetele bir hiç olarak görüyor olmalarına mukabil, dışımızdan, bizim çok üst entellektüel seviyede görüldüğümüz. Tabi bu işin militan cephesi vs. ayrı bahis. Bunun farkında olmaak ve ona göre dışarıyla girilen irtibatlarda komplekse kapılmamak. Bilakis üstünlüğümüzün farkında olmak ve ona göre davranmak. Tabi, biz kendi aramızda mütevazi iken, bu mütevaziliğimizi dışa yansıtırken, yanlış anlaşılmalara da mahal vermemek gerekiyor. Malum, kibredene kibretmek, sadakadır. Alçakgönüllü davranmaayacak yerde alçakgönüllü davranmak, hem bağlı olunan fikir kutbuna halele getirir hem de karşıdaki muhatabın kendi kendisini olmadığı bir şey zannetmesine yol açar ki, iki türlü zulüm.

azya ve turbix gönüldaşlar sözlerinize tamamen katılıyorum..

benim soruları yazarken maksadım yapabilecekkken yapılabileceklerden geri olduğumuzu hissettirmekti..
yüz kilo yük taşıyabilecekken beş kilo ile güle oynayarak arada birde tebessümler saçarak yol almak başarı değil başarısızlık da değil amma eksiklik olduğunu söylememi hoş görün..

üstadın sesinden konferans -şiir K-danın sohbet ve aydınlık savaşçıları kasedi dışında şiir-marş-neşide kasedimiz yokken ( varsa eksikliğim der özür dilerim ) sinemada sabit yere eklenmişlerin dışında yokken ( biriki tane daha var onlarıda ekleyeceğim inş ) sinema donanımlı bir dilin pratikte bir faydası olmasa varmı ??

içimize ihanet ve riya tavrındamıyız ??

kölenin şerefi efendisinden gelir misali dış cephede algılama doğru problem iç cephede K-nın cesaretini çabasını gayretini eser veren kalemini bizim zannetme yanlışılığına düşmemiz diye düşünüyorum..

K' dan = eserinizle gözükün diyor

ben hangi eserimle gözüktüm ??

surusunu düşünüp cevabını kendimize sesssizce versek durumumuz anlaşılır diye düşünüyorum..

K 'nın bir sözü var bilirsiniz diyor ki:"bazılarına göre mikrop bazılarına göre insan" diye evet biz O na göre mikrop konumunda iken bazılarına göre insan konumunda hissedebiliriz.ama dışarıdakiler ölçüt diye kabulü beni rehavet ve rahata sevk ediyor ayrıca İslama nispetle olunması gereken şahsiyet olan -O- ,bizde kendi iç muvazenemizi İslam a nispetle ayarlayacağımıza göre ve bunun modeli de -O- olduğundan ben şahsen mikropluğumu hissetmenin verdiği şevk içinde yaşamayı ve her an içinde oluş yolunda daha büyük hamleler yapmayı yeğlerim.(Tabiki burda O nu örnek alabilmenin ve muhatap olabilmenin şartları ayrı mevzu ) Dolayısı ile mahremimizde bu ezikliği hissederken dışarıya karşı heybetimizin oluşu benim ölçüt alacağım şey değil .Burda ÜStad ın bir cümlesini yazıp bitiriyorum:Müslümanlar içinde en hakir insana düşen pay. diye gösterdiği pay kendi payı.dışarda ise ....

turbix gönüldaşım zannedersem sözüm maksadını aşmış olarak algılandı ki öyle bir niyetim olmasa da kendi adıma özür dilerim eksiklik benim hatamdan kaynaklanıyor..

asla ve kata eziklik olmayıp iç oluşa giden sürecin çetin ızdırabını yaşama hissi diyelim.. alnımız açık elimiz temiz. bizim ki kendim olamasam da gönüldaşları daha iyi yerde görme arzusu.

zirveler yakından belli olmazmış ya o misal. simurg-anka kuşu olduklarını bilmeden kaf dağına uçan anka kuşları örneğinde olduğu gibi kavuşmanın ve sarabilmenin mücahedesi adına kanat sesleri diyelim..

dediğin gibi elbette dış ölçüt çokda önemli değil biz ne yapıyoruz ?? ben nerdeyim ?? ne yaptım ?? ne yapabilirim ?? nasıl yapabilirim ?? sorularına cevap verme adına iç sorgulamaydı kendi adıma..

sesli düşünmeye başlanınca böyle karşılıklı dialoglar çıkabiliyor :))

saygılarımla turbix gönüldaş..