akp ye bir soru

[size=24]kafama takılan bir soruyu sormak istiyorum.

akp mitinglerde şu sözü sık sık kullanıyor :Üstünlerin hukukundan,kanunun üstünlüğüne

bu söz etrafında da hukukun, üstünlerin kendi emellerine ulaşmaları için kullanılan bir paravana yani üstünler kurmuş oldukları düzene ! karşı çıkanları yada karşı çıkmak isteyenleri yani kısacası hayatını devam ettirebilmek için hukuk adına hukukun ırzına geçiyorlar...yıllardan beri bu acıları yaşadık ,adalet ,eşitlik,hürriyet namına insanların hürriyeti gaspedildi ,diyorlar.

SORU: BU ANAYASA PAKETİ REFERANDUMDAN GEÇERSE ,SEN AKP OLARAK ÜSTÜNLERİN HUKUKUNA BAĞLI MAHKEMELERDE HAKSIZ YERE YARGILANIP HAPSE ATILAN İNSANLARI YENİDEN YARGILAYARAK ADALETİ TESİS EDECEK MİSİN?

buna ,hayır olmaz hapistekiler suçları kesinleşmiş mahkumlar dersen bizde deriz ki :eğer hapiste yatanlar üstünlerin hukukunun hakim olduğu dönemdeki mahkeme kararları , hakkı yerine getirmiş, ne diye o dönemi kötülüyorsun.evet dersen tüm milletin önünde nasılını da belirterek açıklamanı bekliyoruz.bu mümkün değil onca insan nasıl yeni baştan yargılanır diyorsan ,mitinglerde yırtınırcasına savunduğun hak ,adalet ,özgürlük laflarıda neyin nesi oluyor.ben bu sorunun cevabını gerçekten merak ediyorum... [/size]

Niyet ve kasdınızı doğru bulmakla birlikte, mesele sadece yeniden yargılama olarak da ele alınamaz.

Emperyalizm, kendini yenilemek adına her türlü hamleyi yapabilir. İşin rengi, son safhada, iktidarı ele alma noktasında belli olur. Bu safhaya kadar atılan karşılıklı adımlar, yapılan hamlelerin, nihai gayeye matuf olduğu unutulmamalı. Yoksa, "iktidarı paylaşmaya razı olmak" gibi bir kabulleniş içine bilmeden düşüleblir de. Güya ihtilalci kadrolar, zaman içinde, şartların zorlaşmasıyla, mücadele stresini kaldıramadıklarından, farkında olmadan bu yola sürüklenebilrler.

İktidarı paylaşmaya rıza durumunda, sözde iktidar ve ihtilal edebiyatı yapılmaya devam ediliyor olsa da asıl itibariyle iktiidara rampa olmak ve iktidarı hoş görmek, ihtilalin zor yolu değil de iktidarın kolaylaştırıcı zeminin kabullenmek ön plana çıkar.

İktidar, emperyalzmin hakimiyeti gayesine matuf olarak, esirleri yeniden yargılamayı kabul edebilir.
İktidar, emperyalzmin hakimiyeti gayesine matuf olarak, Ayasofya'yı açabilir.
İktidar, emperyalzmin hakimiyeti gayesine matuf olarak, türbana serbestlik vermeyi kabul edebilir.
Bu örnekleri çoğaltmak mümkün. Bütün mesele, karar alma - emir verme makamının elde tutulmasındadır.
taviz tavzi doğurur ve tavzin sonu yoktur ama, tavizi koparan, ihtilal hareketi, son noktada iktidarı ele geçirecek iradeyi ortaya koyabilme potansiyelini açığa çıkarabilmelidir. Burada, iktidarı ele geçirme, ya kendi öz gücüyle mümkündür ya da bir takım ittifaklara mecbur olunur. Öz gücü olan için mesele yok, öz gücü olmayan için esas düşman teşhisne bağlı strateji ve buna bağlı taktik esneklik ve kıvrılışlar kendini dayatır.
Öz gücü olmadığı halde, öz gücü olduğunu zannetme, patolojik bir durumdur.
Öz gücü olmadığı halde, öz gücü varmış vehmini uyandırma stratejisi, ayrı bir bahistir.
Bu gün yaşananlar, öz gcücü olmadığı halde, öz gücü var zanneden ve bu hastalıklı anlayış içerisinde kendini tecrid etmeyi bir şey zanneden kafa yapısından kaynaklanmaktadır.
Kendini tecrid etmek, muhalefet unsurlarını, bir takım genellemelerle damgalayarak, kötüden iyiye gelmeye dair bir istidat vehmettirenlerin geliş yolunu tıkamak.